Sağlık Çalışanların Sesi Olalım

Korona virüs hayatımıza girdiğinden beri en çok sağlık çalışanları etkileniyor desek yaridir. Hep birlikte onlara yardımcı olalım. Corona virüsü salgını ile dikkatsiz davrandığımız her an onların emeklerine biraz daha saygısızlık ediyoruz.

Corona virüsü salgını ile dikkatsiz davrandığımız her an onların emeklerine biraz daha saygısızlık ediyoruz. İzinleri iptal edildi, emekli olmaları yasaklandı en kötüsü de aralarında bu amansız salgına yenik düşüp yaşamlarını yitirenler oldu. Sağlık çalışanları dünyadaki süper kahramanların çizgi romanlarda değil gerçek hayatta etten ve kemikten olduklarını her geçen gün bir kez daha ispatlıyor.
Birinci dalgayı tam atlattık derken Kurban Bayramı'nın da etkisiyle Türkiye yeniden salgının pençesine düştü artık hastalığın seyrini vaka sayılarıyla değil hasta sayılarıyla belirliyoruz.Salgında yeni zirvenin kendini hissettirmesiyle birlikte 27 Ekim tarihinde sağlık çalışanlarının yasal mazeret hariç yıllık izinleri durduruldu. Hükümet ise salgınla mücadelede yeterli sağlık personeli sayısının tutturulabilmesi için sağlık personelinin istifa etmesini yasakladı. Emeklilik işlemleri de durduruldu. Onlar büyük bir özveri ile çalışmaya devam ederken yurdun dört bir yanındaki sağlık çalışanları salgının birinci dalgasının ikinci zirve döneminde yaşadıklarımız bir hayli zor.

EYLÜL AYINA DOĞRU BİR TÜKENMİŞLİK GÖRDÜM’

Temmuz sonuna kadar sürecin iyi yönetildiğini kaydeden doktor E.K., çalışma arkadaşlarında eylül ayına doğru bir tükenmişlik gözlediğini aktarıyor. E.K., “Pandemi hastanesinde ve özellikle yoğun bakımda çalışan arkadaşlarımla eylül ayında konuştuğumda hepsinde bir tükenmişlik durumu algıladım. Bir arkadaşımın uzun süre ayakta kalmaktan dolayı ayakları ödemliydi. Aylardır genelde sadece doktorlar ve hemşireler üzerine vurgu yapılıyor. Sayı olarak yardımcı sağlık personelleri daha fazla ve onlar da çok büyük tehlike altındalar. Maalesef kamuoyunda bunlar yeteri kadar vurgulanmadı”‘İNSANLAR BENDEN UZAK DURUYOR’
Bir pandemi hastanesinde çalışan hemşire A.Y., insanların hastane dışında hemşire olduğu için kendisinden uzak durduklarını söylüyor. A.Y., “Hayat kurtarmak güzel bir şey, işimizi severek yapıyoruz ama artık birilerinin de bizleri düşünmesini istiyoruz, kendimizi değersiz hissetmek istemiyoruz. Yaşadığım apartmandaki komşularım benden kaçıyor. Kapımın önünden nefes bile almadan geçmeye çalışıyorum.
,

VANGAZETESİ