BENİ AFFET
Gece Karanlık Yıldızlar parlıyordu.
Gökyüzünde ay nazlı nazlı akıyordu.
Varlıklar uykudaydı.
Ben yalnızdım, yalnız.
Senden başka hiç kimsem yoktu.
Bir ben vardım, bir de beni yoktan var eden sen.
Hıçkırıklarımı duyan da sendin dualarımı İşten de.
Bana cevap veren de sendin.
Beni koruyup gözeten de.
Gönlüm hüzünlü, gözlerim yaşlı.
İçimde fırtınalar koparken sana yöneldim, sana yalvardım.
Göz pınarlarım kururken,
Ellerim titriyordu.
Ay aydınlık, yıldızlar aydınlık, gece karanlıktı.
Gönlüm günahlarımla kara, vicdanım aydınlıktı.
Derdimi sana anlatırken,
Kimsem yoktu.
Bir ben vardım, bir de yoktan var eden sen.
Ey Rabbim! Beni affet, affet, affet.
Eyyüp AY