Buralar gül bahçesi!
Küllenmiş baharlar,
Çürümüş cesetler kokuyor.
Kayıp sevdaların günahlarıyla
Dolu coğrafyalar
Acıdan daha çok acının varlığı acıtır beni
Bir dört ikinin yanyana gelimidir
Zamanın göreceliğinin yıkımı!
Beynim asit sorularla yıkanıp duruyor;
Hangi köşesinde evrenin?
Belkide bir kara deliktedir
Kız kardeşlerimin tertemiz bedenleri
Babasının yanlış sevmesiyle
Yitip giden çocuklukları..
Belkide benim yastığımdır
Soğuk musala taşları...
Kim bilir?
Dedim ya asit yağmurları
Kara deliğe çekiyor beni her gece.
Üçüncü sayfa haberlerine
Konu olan kadınlar, çocuklar, insancıklar...
Kayboluyorum..
Habersiz kimsesiz
Kayıp ilanım aralarına karışıyor
Hükümsüzleşiyor...
Sıradanlaşıyor ağlatılan tüm anneler gibi
Annemin inci tanesi...
İltica edecek bir dünya bulamıyorum
Onlar gibi
Öğrendikçe,
Kahroluyorum,
Mafoluyorum,
Tükeniyorum,
Eksiliyorum
Yok oluyorum...
Katledilen, şiddet gören, cinayete kurban giden, hala kayıp olan kadınlara ve zorla evlendirilen çocuklara hitafen.
Sizin yazılarınızı sondan başa okuyarak anlayabiliyorum!