Yaz geldi, biliyor musun? Senin yokluğunda çok şey değişti. Polenler eskisi kadar rahatsız etmiyor artık. Biliyor musun, şu an karşımdasın; nefesin, gözlerin, saçların hiç değişmemiş. Ağaçlar bana bakıyor, eskide kaldığımı söylüyorlar. Gözlerime perde iniyor, tekrar bal rengi gözlerine kavuşmak istiyorum.
Gündüz güneşinde bir ışık gibiyim, faydasız işlere yaramaz saatlerce kendimi izliyorum. Kırık camlardan yağmur yağsın istiyorum. Göz yaşlarımı gören ve saklayan şeye tekrar sığınmak istiyorum; seni. Evimi kaybettim, sığınacak tek bir şeyim kaldı yine...