Yatırım yapmak riskli değil, hiçbir şey yapmamak daha riskli. Başkasına veya devlete ömür boyu bağlı olmak kendi işini yapmaktan daha riskli. Parayı yastık altına koymak, bir işe koymaktan daha riskli.
Toplum olarak bunları aşmamız lazım.Küçük çapta bile olsa yatırım yapmayı öğretmeliyiz. Sadece kamuya yönlendirmek büyük bir yanlışlık. Türkiye'nin üretime ve ihracata ihtiyacı var. Gençleri üretime ve ihracata Kazandırmamız lazım. Sadece kamu seçeneğinin dayatılması çok üzücü.
Tüm gençleri istihdam edecek kamu kaynağı imkansız. Yatırım ve üretim yapacak genç girişimcilere ülkenin ihtiyacı var. Gençlere ikinci bir seçenek sunulması lazım. Özellikle aileler gençlere baskıyı azaltmalı. Psikolojik baskı hiçbir tarafa fayda vermeyecektir. Gençlerimiz, bırakın yurt dışına yatırım yapmayı, Van'a bile yatırım yapamıyorlar. Çünkü bilmiyorlar, öğrenememişler, öğretilmemiş... öğretilen tek şey oku ve memur ol. Tek kolla hayata sarılmayı öğretmişler. İki kolla hayata sarılmayı öğrenmeli gençler. Bir gencin iş kurması ya da yatırım yapması, kamuya yerleşmesinden daha yararlı olacaktır. Gençlerimizin kolunu kesmeyelim. İstedikleri yolda ilerlemeleri için destek olmamız lazım. Kötü bir öğretmen, mühendis, doktor... olacağına iyi bir duvarcı, kafeci, işletmeci, ticaretçi olması daha iyi olmaz mı?
Soruyorum; toplumun ihtiyaç duyduğu genç hangisi acaba?
Devlete daha fazla yararlı olacak genç hangisi acaba?