Gökyüzünden uzaklaştığım her vakit,
Bir kuş mırıldanırdı ruhuma.
Acının sensiz kekremsi bir tadı vardı ağzımda.
Sevgisizlik, ıssız patika bir yoldu.
Ruhumun derinliklerinden geçen,
Tan vaktinde yollara serperdin.
Nedendir bilmem ama,
En çok Tan vaktinde serperdin
Yüreğime dikenlerini.
O vakit, tüm maksadım
Can havliyle
Dikenlerine sarılmaktı.
Dikenlerin, sevgiyi her zerremde yaşatırdı.
Seni hep bir sancı olarak hatırlıyorum;
Senin sancın, migren ağrısından daha şiddetliydi.
Kainat üzerinde en tatlı acı senin.
Gökyüzünden uzaklaştığım her vakit,
Sancın, gökyüzünün tüm çırılçıplak hallerini mırıldandırdı ruhuma.
Sancın, her tan vakti beyaz tüylerini bırakır ruhuma.
