Yakıldı ateşler 

Buralar gül bahçesi!
Küllenmiş baharlar,
Çürümüş cesetler kokuyor.
Kayıp sevdaların günahlarıyla 
Dolu coğrafyalar 
Acıdan daha çok acının varlığı acıtır beni 
Bir dört ikinin yanyana gelimidir 
Zamanın göreceliğinin yıkımı!
Beynim asit sorularla yıkanıp duruyor;
Hangi köşesinde evrenin?
Belkide bir kara deliktedir 
Kız kardeşlerimin tertemiz bedenleri 
Babasının yanlış sevmesiyle 
Yitip giden çocuklukları..
Belkide benim yastığımdır
Soğuk musala taşları...
Kim bilir?
Dedim ya asit yağmurları 
Kara deliğe çekiyor beni her gece.
Üçüncü sayfa haberlerine 
Konu olan kadınlar, çocuklar, insancıklar...
Kayboluyorum..
Habersiz kimsesiz 
Kayıp ilanım aralarına karışıyor
Hükümsüzleşiyor...
Sıradanlaşıyor ağlatılan tüm anneler gibi 
Annemin inci tanesi...
İltica edecek bir dünya bulamıyorum 
Onlar gibi 
Öğrendikçe, 
Kahroluyorum,
Mafoluyorum,
Tükeniyorum,
Eksiliyorum 
Yok oluyorum...
   
Katledilen, şiddet gören, cinayete kurban giden, hala kayıp olan kadınlara ve  zorla evlendirilen çocuklara hitafen.