Keşke şu uzun yolculukta yanımda olsan. Başını omzuma koysan, başımı dizine koysam. Hayaller kura kura bitirsek şu yolu. Başın değdiği an omzuma, o zaman kavuşurum huzura. Yattığım an dizine o zaman kavuşurum sevgine.
Seninle yeni yerler keşfedelim mesela gittiğimiz yerlere tekrar tekrar gidelim ama gitmediğimiz yerlerden hiç dönmeyelim. Köşedeki çiçekçiden çok sevdiğin güllerden alayım sana, sen ise çok sevdiğim kitaplardan al. Sen içmeye doyamadığın şekersiz kahveden yap bize ben ise çikolata alayım kahvenin yanına. Sen elimi tut sıkı sıkı ben gözlerine bakayım, birbirimize sarılalım sımsıkı beni sevdiğini duyayım. Her şeyim ol ki, sonsuzun olayım.
Bir tekne ile açılalım mesela koy koy dolaşalım, alalım karavanımızı çıkalım yola nereye gittiğimizi bilmeden, yol nereye götürürse oraya gidelim. Güneşin doğuşuna şahitlik edelim bir deniz kıyısında, fotoğraflar çekelim gün batımında. Şarkılar dinleyip bağıra bağıra eşlik edelim mesela. Bir şeyler yiyelim bir köy sofrasında. Çıkalım istediğimiz şekilde olan bu uzun yolculuğa ama hep birlikte olalım. Ne sen bensiz gün doğumuna şahit ol ne de ben sensiz olduğum için gün batımı sonrası gibi karanlığa bürüneyim. Ne sana alınamayan güller olsun ne de birlikte içilemeyen kahveler. Ne ben kitapsız kalayım ne de sen bensiz. Ne ellerim boş kalsın, ne gözlerim boşluğa dalsın. Ne kulaklarım seni seviyorumsuz kalsın ne de kalbim sensiz, sevgisiz, hiç kimsesiz.
Sana alacağım ilk çiçek hep özel olacak çünkü bana ilk defa alacağın kitabın arasında kurutacağım. İçtiğimiz ilk kahve hep akılda kalacak. Ettiğimiz ilk sohbetin tadı hep damağımızda kalacak. Yapacağımız ilk yolculuk her zaman bizi bizden alacak olsa da bu yolculuk zaten ömürlük olacak. Gittiğimiz ilk yer bizim için hep özel, buluşmak için ilk durağımız olacak. Bazen buluşmak için bir yerden bir yere gitmemize gerek kalmayacak çünkü sol yanımız kadar yakın ve aslında birbirimizin sol yanında olacağız.
“Sol yanım her zaman senin için atacak ve sen yanım her zaman bizim için çarpacak!”
Gezmek için gittiğimiz sahil kasabasında alalım albümlerimizi bebeklik fotoğraflarımıza bakalım. Gülelim, eğlenelim o ufacık ellerin, ayakların olduğu kareleri görünce. Emekli olalım gidip yerleşelim o sahil kasabasına bu sefer düğün fotoğraflarımıza bakalım. Bu sefer gülmek yerine ağlayalım bir daha o zamana geri dönemeyeceğimiz için ve ağlamaya devam edelim bunca zaman birlikte olup birbirimizden gitmediğimiz için, bu zamana kadar birbirimize destek olduğumuz, yoldaşlık ettiğimiz, sadık kaldığımız için. Hep birlikte olalım.
Sen, ben değil “biz” olalım.
