Kanatların mı yok neden uçmuyorsun gökyüzüne?
Söyle, neden mahrum ediyorsun herkesi gök yüzünden?
Aldanıyordum, duymasam da söylediğin her sözüne.
Geriye ne inancım kaldı, ne de bi damla yaş gözümde.
Bende ne ben kaldım, ne de senden bir parça ömrümde.
İki yabancı gibi olmak ne kadar da zor.
Gözlerini kaçırıyor olsan da diner mi sence bu kor?
Varlığından haberdarsın ama yâr olamayışından yaralı.
Bir zamanlar aşıktın, şimdi ise nefretlerin ne kadar da naralı.
Kırık camlar ardında aradım seni, battı kalbime cam kırıkları.
Soğuk denizlerde buldum seni, çırpınarak attım kulaçları.
Sonbahar'da aradım seni, kuru yapraklar düşerken ömrüme.
Hiçbir mevsim bulamadım seni, hayata geri döndüğümde.
Biliyorum çıkmaz artık hiçbir yol sana.
Sen de bil ki çıkmadım hiç sokağından.
Sokağından çıkmayan hiç çıkarır mı sol yanından?
Ne sol yanım kaldı, ne de sana çıkmayan sokak aklımdan.
"Sevgim, aşkların en güzel eseridir,
Ben ise nefretinin esiri."
