Ve ben yine yenik düştüm sana...
Ben kendimde değilken sendeydim, artık sende bile değilim.
Artık kendimdeyim, elmacıklarımdayım.
Yaşadığım ülke ben isem şehrim elmacıklarım.
Burada adın ne kadar geçerse geçsin hep yağmur yağıyor, ıslanmaktan kaçmıyorum, kaçmak istemiyorum çünkü bu sana olan mağlubiyetimin bir parçası.
En güzel yanı da kokan toprak kokusu.
Yağmur yağıyor, ben ıslanıyorum ve toprak kokuyor. Bir kalp toprak kokar mı, demeyin, kokar. Kalbinde yaşattığın kişi bir gün artık orada olmamaya başladıysa kokar.
Her insan korkar.
Sevmekten, güvenmekten, tekrar yenik düşmekten.
Kalbim toprak kokuyor ve ben korkmaya devam ediyorum.
"Yağan yağmuru, kalbimde yeşeren çiçeklerin can suyunu!"Kaybettiğini düşündüğün an sakın pes etme, her kaybediş bir başlangıçtır. Kaybedilen ile değil, kazanılan ile devam eder hayat.
Ve ben kazanmışken artık mağlup olmayacağım heyhat.
Yağmur iyi geldi, artık iyiyim bende.
Bunca zaman ıslandım ki ne çare...
Ah! Sonuncusu bu denli muhteşem ise.
Kazanmak için kaybetmek gerekiyor.
Kaybetmek içinse çok sevmek...
Islanmak için hak etmek gerekiyor.
Hissetmek için yağmuru sevmek...
Kaybettiğim an kazandım,
Sevdiğim için bu denli ıslandım.
Yağmuru sevmek, ıslanmayı hak etmek,
Severken kaybetmek ve kaybederken yeni bir başlangıca can vermek.
Velhasıl kelam sevmek güzel şey, kaybettirirken kazandıran, yeni bir hayata adım attıran.
Ve ben artık yenik düşmedim sana...
Artık neye yenik düşüyorum biliyor musun?
"Yağan yağmura, kalbimde yeşeren çiçeklerin can suyuna!"
Ve ben bile bile mağlup oldum bu aşka...
Tebrikler, başarılarının devamını diliyorum.
Ellerine, emeğine, yüreğine sağlık güzel insan..