Siyahta maviyi görenlere gelsin bu yazdıklarım… Kötüde iyiyi, ‘çirkin’de güzeli bulanlara gelsin…Hayatın nice zorluğunda boğulan ama nefesinde gücü bulanlara gelsin… “Her şeye rağmen…” diyebilenlere gelsin… Bencilce tüketilen zamanın bencilce yaşanılan dünyasında, insan olabilmek için didinenlere gelsin… Bir canı ‘yaratılan’ bir kalp gözüyle görüp onu sadece bir ‘can’ olduğu İçin sevenlere gelsin… Hayatın içinden olduğunu hissedebilen, diğer insanların acılarını kendi acıları gibi benimseyebilenlere gelsin…
Başkalarının hayatına burnunu sokmadan yaşayabilenlere, sadece kendi çuvaldızıyla ilgilenebilenlere gelsin… Doğru yaşamayı adet edinmiş, yanlış ve haksız olandan ve de hakkı olmayandan kaçarak yaşayabilenlere gelsin… Sonunu düşünerek, dünü bilerek ve geleceği sezinleyerek bugünü yaşayabilenlere gelsin… Kıymet bilenlere, beklentileri düşünebilenlere, hayal kırıklığı bilerek hareket edenlere gelsin…Mutluluğa tanım aramayanlara gelsin bu yazdıklarım…
Yazdıklarımın yazımın tamamı olduğunu anlayabilenlere gelsin…